วัตถุจีนโบราณในศรีเทพ ปีพ.ศ.1200-1300
จารึกจะมีทั้งตัวอักษร ปั่นลาววะและอักษรจีน ขุดเจอใน พ.ศ.2524
ด้านหน้าเป็นปั่นลาววะ 2 บรรทัดแต่ แตกหักจึงอ่านไม่ได้ความ
ด้านหลังเป็นอักษรจีน 1บรรทัด มีทั้งสันสกฤษและจีน
อักษรจีน 2 ตัวแรกเป็นคำจีนที่เลียนเสียงภาษาบาลีว่า “ปี่ชิว” ที่แปลว่า “ภิกขุ” ส่วนอักษรอีก 2 ตัวต่อมาเป็นชื่อเฉพาะอ่านว่า “เหวินเซียง” ดังนั้นอักษรทั้ง 4 ตัวนี้เมื่อรวมกันจึงแปลว่า “ภิกขุเหวินเซียง”
พ.ศ.11-13 คงจะอยู่สมัยใกล้กับพระร่วงวาจาสิทธิ์ โดยมีตำนานว่า ได้ติดต่อจีนและได้คนจีนมาอยู่ประเทศไทยครั้งแรก เมื่อนานไปจนถึงสมัยพ่อขุนศรีนาวนำถม เพื่อนคือพ่อขุนศรีเมืองมานหรือพระศรีไปธุดงค์ ก็พบว่ามีประชากรจีนอาศัยอยู่ทางใต้แล้ว
อนึ่งอยู่ช่วงเวลาเดียวกับที่พระถังซำจั๋ง ได้เข้ามากราบรอยพุทธบาทที่ละโว้(ละบุรี ซึ่งระยะทางห่างกับศรีเทพ 70-80 กิโลเมตร
ปัจจุบันสิ่งนี้อยู่ที่พิพิธภัณฑสถานแห่งชาติ สมเด็จพระนารายณ์ ตำบลท่าหิน อำเภอเมือง จังหวัดลพบุรี